Emil Chludziński
Perkoz, 16–19 X 2003
Czym są magnetary?
Gwiazda neutronowa
(o ogromnej gęstości)
+
Pulsar
(emitujący błyski promieniowania gamma)
=
Magnetar
(gwiazda o ogromnej gęstości i polu magnetycznym, wysyłająca regularne błyski promieniowania gamma)
Definicja magnetara
Magnetar to młoda, szybko wirująca gwiazda neutronowa o ogromnym polu magnetycznym, powstała z wybuchu supernowej. Na skutek ogromnych naprężeń skorupy gwiazdy, często dochodzi tam do trzęsień powierzchni, w czasie których w kosmos wysyłane są ogromne ilości energii (głównie promieniowania gamma), dlatego zaliczamy te obiekty do klasy SGR (Soft Gamma Repeaters). Stopniowo magnetar wypromieniowywuje większość energii, zwalnia i staje się „zwykłą” gwiazdą neutronową.
Pole magnetyczne
- 0,6 Gaussa — pole magnetyczne Ziemi
- 102 Gaussa — przeciętny, mały magnes
- 103 Gaussa — pole magnetyczne plam na Słońcu
- 4×105 Gaussa — najsilniejsze pole wytworzone przez człowieka w laboratoriach
- 1015 Gaussa — pole magnetyczne magnetara
(1 Gauss = 10−4 Tesli)
Magnetar SGR 1900+14
- Położenie — gwiazdozbiór Orła
- Pole magnetyczne — ok. 1015 Gs
- Czas obrotu — ok. 5 s i rośnie
- Najsilniejszy zaobserwowany błysk — 27 sierpnia 1998 roku
Fragment nieba z zaznaczonym magnetarem SGR 1900+14 w Orle